Mimari Aydınlatma Tasarımı Portalı
Işık kirliliği ile tanışmam 2011 yılına dayanır. İlk kez, o yıl, sonra Türkiye’de bir kaç şehirde yapı sektörü profesyonelleri ile de tanıştırdığımız, “The city dark” belgeselini Madrid’de izlemiş ve bu konuda bir şeyler yapmam gerek diyerek kolları sıvamıştım. O dönemden beri konuya dikkat çekmek için çabalarım sürüyor. Etkinlikler düzenledim: *
Sanırım kimse için “Bu soruyu o kadar çok kez duydum ki, sayısını hatırlamam mümkün değil” demem şaşırtıcı olmaz. İster email ile ister telefon isterse de yüz yüze olsun, çok farklı kimliklerdeki çok fazla kişiye elimden geldiğince yön vermeye çalıştım. Master, iş veya staj bulma süreçlerine destek oldum. Gece rüyasında aydınlatma tasarımcısı olduğunu görüp sabahına
Kamu aydınlatması, yaşadığımız şehirleri gece de yaşanılır kılmak üzerine kuruludur. Yaşanılır kılmaktan kastım sadece güvenlik değil, çalışma tempomuz sebebiyle gece sürdürdüğümüz sosyal yaşamın da göz önünde bulundurulması. Karanlık çöktüğünde bile ailecek bir parkta zaman geçirebilmek, şehrin kültürel merkezlerinden gece de faydalanabilmek bahsettiğim. Sistematik ve planı bir şekilde gece yaşantımızın şekillendirilmesi
Bazen çok uzun zamanlara ihtiyaç duyulmaz bir insanı tanımak için. Cengiz Hoca ile tanışıklığım da çok uzun sürelere dayanmaz. Önce bir telefon görüşmesi yapmıştık kendisi ile. Elinde 1 adet derginin fazla olarak bulunduğunu ve dergiyi iade etmek istediğini söylemişti. Dergimize, en az bizim kadar değer verdiğini görmek beni çok şaşırmıştı
“Tasarımın üretime, ekonomik kalkınmaya, sosyal ve toplumsal gelişime, kültürel etkileşime ve bireylerin yaşam kalitesine olumlu etkisini vurgulamayı hedefleyen İstanbul Tasarım Bienali’nin ilki 2012 yılında gerçekleştirilecek.” Okuduğunuz bu cümle, İKSV tarafından 13 Ekim – 12 Aralık 2012 tarihlerinde düzenlenecek İstanbul Tasarım Bienali’nin web sitesinden alıntı… Tema ise “Kusurluluk / Imperfection”. Ne
Doğan Hasol’un temmuz ayında kendi kişisel web sitesinde yayınladığı “İçmimar Mimara Karşı” adlı yazısına abonesi olduğum bir e-posta grubu sayesinde ulaştım. (bakınız: http://bit.ly/9HNQEM) Hasol, yazısında İç Mimarlar Odası’nın Mimar Kerem Erginoğlu ve Mimar Hasan Çalışlar aleyhine savcılığa yaptığı suç duyurusu temelinde mimarlık mesleği ve bağlı uzmanlık dalları arasındaki ilişkiyi inceliyor.
Dergi olarak yoğun bir dönemden geçiyoruz. Önce Light&Building etkinliği ve kül bulutunun seyahatimizi uzatması sonra İstanbul Yapı Fuarı, LightMapping etkinliği başlangıcı, Mimari Aydınlatmada Yeni Trendler Konferansı ve iki aya sığan yüksek ritimli bir koşturmaca.
Uluslararası bir derginin Türkçe edisyonunu yayımlamanın çeşitli avantajları var. Hazır içerik, isim hakkı vs gibi… Ancak editör olarak benim özelimde avantajı, köşemde yazacağım konularda Joachim’le beraber hareket edebilme şansı oluyor. Eğer o tema ile ilgili yazıyorsa ben Türkiye özeline yönelebiliyorum ki, bu sefer de öyle olacak. Tercihimi bu yönde kullanmayabilirdim
Bir süredir Ankara Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı Kent Estetiği Daire Başkanlığı’nı twitter üzerinden takip ediyorum. (@ABBKentEst) Birim olarak, özellikle her tweette yer verdikleri gibi güzide başkentimiz Ankara için “dekoratif” çalışmalar yapıyorlar. Saat kuleleri, kapılar, kuğu heykelleri ve tabii ki çeşitli bina aydınlatmaları fotoğrafları paylaşıyorlar. Hepsi için de ortak sıfat “dekoratif”.
Yaptığım sunumlarda ilk başta ifade etmeme rağmen “aydınlatma tasarımcı”sı olduğumu düşünenler ve projelerinde yardımcı olmamı isteyenler çok oluyor. Olmadığımı söylediğimde de “O zaman neden bu kadar aydınlatma tasarımcısı deyip duruyorsun” der gibi baktıklarını hissediyorum. Sonra gelen soru ise mesleğim oluyor. Endüstri Mühendisi olduğumu söylediğimde şaşkınlık daha da artıyor. “Işık ile
Uzun zamandan beri bilgisayarın başına yazı yazmak için oturmuyorum. Mart 2018 itibariyle basılı olarak PLD Türkiye’ye veda ettiğimizden beri de 4 yazı yazmışım. Bazen günlerce içinden çıkamasam, kendimi ifade edebilmek için kelimeler ile boğuşsam da, daha bu ilk cümlelerden görüyorum ki yazmayı da, dergi gibi, özlemişim. 2020’nin istek listesine daha
Sevgili Bülent Aslan‘ın elinden çıkan “Işığın kirli yüzü: Işık Kirliliği” kitabı yayınlandı. Ankara Dayanışma Akademisi ve Heinrich Böll Stiftung derneği Türkiye Temsilciliği destekleri ile yayınlanan kitap ücretsiz olarak www.isikkirliligi.org adresinden talep edilebilir. Kitabın, [email protected] adresine atacağız bir mail ile posta ücreti size ait olacak şekilde adresinize gönderilmesini isteyebilirsiniz. Açıkcası, Bülent
2018’in bu son günlerinde kısa bir değerlendirme yazısı ile karşınızdayım. Açıkcası uzun zamandır klavyenin başına geçemediğim için mahçubum ancak 2019 hedefleri arasına ilk giren madde “daha çok” yazabilmek oldu. Umarım 2019 yılında daha sık yazı paylaşma şansım olur. Eminim, bir çoğunuzun hissettiği gibi bu sene de daha öncekiler gibi bir
Genelleme olacak ancak hayatta iki tip insan olduğuna inanıyorum. Yapan ve eleştiren. Yapan, yani var olan durumu analiz edip çözüm önerileri getiren, harekete geçen, çabalayan, kabul etmekten çok değiştirmeye yönlenen kişi. Eleştiren ise yapılana bakıp “bu olmamış, şöyle olsaydı daha iyi olurdu” diyen, ancak çıkıp da kendisi asla daha iyisini
LED’in ticari olarak kullanılmaya başlanması 1960’lı yıllara kadar dayanır. Ancak genel aydınlatmada kullanılarak daha çok hayatımıza girmesi mavi LED’in bulunduğu 2008 yılı ve sonrasında gerçekleşti. Ufak boyutları, uzun ömürleri ve kolayca renk değiştirebilmeleri sayesinde hızla diğer ışık kaynaklarını egale ederek bugün neredeyse bir tekele dönüşmüş durumda. Henüz oturmamış OLED ve
PLD Türkiye olarak 13 yıllık yayım hayatımız boyunca ışığın gücüne inandık. Aydınlatmanın öneminin ve aydınlatmanın tasarlanması gerekliliğinin altını çizdik. Biz “aydınlatma tasarımcısı” mesleğine ve bu mesleğin yapı üretim sürecinde önemine inanıyoruz. Bu anlamda, UNESCO tarafından ilan edilen ve ilk olarak bu yıl 16 Mayıs 2018 yılında kutlanmaya başlanan “Uluslararası ışık
Evet, maalesef o gün geldi. 2005 yılından beri mimari aydınlatma tasarımı gibi yapı sektörünün niş bir alanında yayım hayatını sürdüren, bugüne kadar 66 sayı yayınlamayı başarmış, göz nurumuz, gurur kaynağımız PLD Türkiye dergisine basılı olarak veda ediyoruz. Çıktığı ilk günden bugüne her ayrıntısına özen gösterip sektörel dergilerin düştüğü tüm tuzaklardan
Işık kirliliği ile ilgili bilincin artması ve daha fazla kişinin konudan haberdar olması için 2012’den beri çaba gösteriyorum. En son yazdığım “Işık kirliliği nedir? Türkiye’deki çalışmalar” başlıklı yazı ile de hem tekrar tanımın üzerinden geçmiş hem de Türkiye’de yapılan çalışmalara değinmiştim. Bakınız: https://pldturkiye.com/isik-kirliligi-nedir-turkiyedeki-calismalar/ Bu yazıda yapmak istediğim ise, bu problemi
Işık kirliliği dendiğinde bir çok insanın şaşırdığını görüyorum. Hatta ilk akla gelen kavramın mantıksızlığı olurken, hemen şu soruyu yöneltiyorlar. “Işık kirliliği ne demek? Işık da kirletir mi?” Verilen cevap ise her zaman ilginin artmasına sebep oluyor. Çünkü ışık gerçekten kirletebilir. Nasıl mı? Gelin detaylarına beraber bakalım. Işık kirliliği temelde tasarlanmamış/planlanmamış aydınlatma
Aydınlatma sektörü son 10 senede LED ile beraber karşı konulmaz bir değişim geçiriyor. 20 Ağustos tarihinde bu konu ile ilgili uzun bir yazı kaleme almıştım. “Vahşi batı veya LED sonrası aydınlatma endüstrisi” başlıklı yazıyı şu linkten okuyabilirsiniz. http://bit.ly/vahsi-bati Bu değişim her büyük değişimde olduğu gibi hem sektörün oyuncularını hem de
Vahşi batı, Amerika’da özellikle 19. yılın ikinci yarısında kızılderili saldırılarının durdurulamaması ve güvenlik güçlerinin yetersizliğinden kaynaklanan suç artışı nedeniyle seyrek yerleşimli “uzak batı” bölgelerini tanımlamakta kullanılan bir terim. Devlet otoritesinin hakim olmadığı, herkesin “kafasına” göre kanun ve nizam oturtabildiği veya herhangi bir standart olmadan iş yapabildiği bu dönem sonrasında, “vahşi
En son 58. sayıda (Kasım 2015) editör yazısı yazdıktan sonra 3 sayılık bir ara vermiştim. Haberdar olanlarınız olabilir, 2014 başı itibariyle yeni bir maceraya kalkıştık ve Türkiye’ye “yenilikçi aydınlatma teknolojilerini” tanıştırmak için yola çıktık. Ayrıntıları merak edenler için son 3 sene yaptıklarım ve geleceği dair düşüncelerimi medium sayfamda okuyabilirsiniz: https://medium.com/@emregunes
Bugün hiçbirimiz afro-amerikan saçlara sahip değiliz (bonus kafalar hariç) veya bol paça pantolonlarımız, kalın favorilerimiz yok. Çünkü bunların hepsi 80’lerde modaydı ve bugün 80’leri 20 sene kadar geride bıraktık. Artık aynı müzikleri de dinlemiyoruz, ne aynı tatlar var ağzımızda ne de zevklerimiz aynı… Sözün özü: Trendler değişti, değişiyor…
Yıldönümleri önemlidir. Yenilikler de önemlidir. Bir de bu ikisi üst üste gelirse… 15 Aralık’ta Ağustos Reklam Ajansı olarak 10. yılımızı, PLD Türkiye olarak da 2. yılımızı dolduruyor olacağız. Ayrıca “yerimizde duramayıp” Koşuyolu’nda yeni bir ofise taşınma kararı alınca, heyecanlı olduğu kadar yorucu günler de geçirmiş olduk yılın son aylarında. Ama