Uzun kış gecelerini aydınlatan bir enstelasyon: The Inertia Variations

İsviçre’de yeni bir aydınlatma enstelasyonu uzun İskandinav kış gecelerine “ışık” getiriyor.

Aydınlatma tasarımcısı Kate Wilkins, müzisyen Matt Johnson, görsel sanatçı-film yapımcısı Johanna St Michaels ile güçlerini birleştirerek yepyeni bir aydınlatma ve ses heykeli yarattı: The Inertia Variations.

Enstelasyonun ilk aşamasının odak noktası Gothenburg’ün Röda Sten Konsthall’unun çatısında yer alan 9 metre yüksekliğindeki heykeldi. Moskova’da Sovyetler Birliği döneminde var olan Sukhov radyo kulesinden esinlenilen proje, aydınlatılmış ipliklerden oluşan bir ağ. Bu ağ diktatörler ve devrimciler tarafından kullanılan propaganda aletlerini anımsatıyor. Projenin sonraki aşamasında ise izleyicinin içeri adım atarak anlatının, seslerin ve müziğin kombinasyonun içine dalması teşvik edilirken; bu esnada galerinin içinden kulenin hareketi de görülüyor.

Enstelasyon, John Tottenham’ın aynı isimli şiirinden de ilham almış. Bu çalışma da benzer şekilde ilgisizlik, başarısızlık ve tembellik temalarını ortaya çıkarıyor. Kulenin boşluğu ve yoğun ışık ağıyla çevrili yapısıyla bu deneyim -tıpkı şiir gibi- bireyin kişisel yaratıcılık bloğunu adres gösteriyor. Böylelikle izleyiciyi içsel şeytanlarla, yetersizlik duygusuyla savaşmaya ve dünyayla uygun bağlantı kurmaya davet ediyor.

Kate Wilkins ise projesi hakkında şu açıklamalarda bulunuyor:

“Ben ışığın ruh hali ve algı üzerinde yarattıkları karşısında çok etkilendim. Bu ilk aşamada biz, beyazın içinde sıcak filtrelerle, sadece iç yüzeyleri açığa vurduk. Kule şu anda tam da umduğumuz gibi görünüyor.”

Daha fazla bilgi için: [email protected]