18/08/2017

Iowa Üniversitesi, Hancher Oditoryumu Projesi

Bu projenin brief’inde selde gerçekten berbat bir hale gelen oditoryum için şu sözler yer alıyordu: “Bize daha önce hiç görmediğimiz bir şey verin”. İşte bu sözden ilham alarak yola çıkan Cline Bettridge Bernstein ekibinin tasarımında; mimariye yansıtılan pastoral dokunuşlar vurgulanırken müşteriler için nefes kesici bir deneyim yaratıldı.

Proje için hayata geçirilen özel yapım ışık armatürü, tahta tavanı aydınlatıyor ve binanın formunu içten dışa tanımlıyor. Bu aydınlatma üç nihai hedefe de ulaşmış oluyor: İlk olarak formu ve yerleşimi modern bir çerçeveyi çağrıştırıyor, sonrasında aşağıdaki nehirle ilişkilendirilen derecikler oluşturuyor ve binanın içten parlamasına olanak sağlıyor. Ayrıca ahşap tavandaki downlight deseninin görünür kolaylığı, geometrileri her açıdan çalıştırma sorunsalıyla “avantajlı” bir çelişki yaratıyor.
Yükselen atrium’daki aydınlatma; binanın yüksekliğini vurguluyor ve ona bir ölçek kazandırıyor. Ana duvar, koruyuculu, solite-lensli yarıklardaki zamparalarla belirleniyor. İki kattan fazla tekrarlanan bu detay; yekpare yüzeyi parçalara ayırıyor. Asansörün içi de yukarıdan aşağıya doğru aynı detayla aydınlatılıyor. Coatcheck (ceket kontrol) ve Concession masalarının parlayan tasarımı göze batmaması gereken bazı önemli ayrıntıları maskeleyebiliyor. Bu masaların her biri yüksek-çıkış lineer armatürlerle aydınlatılıyor. Atrium tavanındaki kemer aydınlatma ve özel yapım askılı armatürler; kıvrımlı çatı pencerelerini aydınlatıyor. Böylelikle geceleri de bu pencerelerin birer ışık kaynağı olarak kullanılmalarına olanak sağlanıyor.

Tiyatronun içinde anıtsal özel yapım armatürler ilham veren bir tavan görünümü yaratırken; ön balkon ışıklarının ustaca kullanımı mekanın çok güzel bir şekilde parıldamasına neden oluyor. 20-140 cm arası değişen çaplarda devasa ışık yüzükleri, koyu mavi boyalı döşemeye karşı tavan düzlemi yaratıyor. Bu armatürlerin çevre duvarlara bitişik kısmi kemerleri; aydınlatmanın tiyatronun ötesine geçtiği gibi bir yanılsama yaratıyor. Aslında yine yeniden alanlar arasında eriyen sınırlar ve bariyerler oluşuyor, dinamik, birbiri ile bağlanan bir deneyim yaratılıyor. Işık yüzükleri ayrıca; parıldayan lensleri ve parıldamaya yönelik programlanabilen dekoratif noktaları ortaya çıkarıyor.
Jüri üyelerinden bir tanesi projeye dair şu yorumlarda bulunuyor: “Bir tiyatro tasarımı için güzel ve zarif bir çözüm. Aydınlatma mimariyle kesintisiz bir şekilde harmanlanıyor.” Balkonun ön kısımlarındaki LED parmaklıklar; dikey yüzeyler boyunca dizilmiş delikli metal ekranların arkasında parıldamak üzere programlanmışlar. Bunlar, sırayla, özel yapım LED raylar sayesinde ön plana çıkıyor. Bu aydınlatma efektleri kombinasyonu, balkon cephelerine derinlik ve hareket kazandırıyor.

Bir diğer jüri üyesinin projeye dair yorumu ise şöyle: “Harika kompozisyonlar, ışık katmanları, konsepte sadakat ve enerji tasarrufu… Bu, bekleyişi kutlayan bir mekan. Eski gömme downlight fikrine güzel bir dönüş.”

Projede aydınlatma, bu kültürel merkezin yeniden doğuşunu adeta kutluyor. Bunun yanı sıra şu ana kadar bölgede hiç deneyimlenmemiş bir tesis yaratıyor…