14/04/2015

Işık ve Mekânın Sıra Dışı Anlatımı

Parelles isimli bu yeni sesli görsel enstelasyon bulunduğu mekânı bir tuvale çeviriyor.

Nonotak Studio (Takami Nakamoto ve Noemi Schipfer) tarafından yaratılan ve Hollanda’daki STRP Bienali için hazırlanan bu çalışma, izleyicilerin dolaşarak projeksiyonların önünü kesmelerine olanak tanıyor ve böylelikle bulunulan mekânın soyut bir görünüm kazanmasını sağlıyor.

Parallels, Nonotak Stüdyo’nun, Daydream dahil, daha önceki işlerini de genişletiyor. Işığı somut bir materyal olarak açığa çıkarıyor ve izleyici için yoğun, duyusal bir deneyim yaratıyor. Nonotak Stüdyo’nun Daydream serilerinin aksine bu çalışma ekran projeksiyonlarından kaçınıyor. Stüdyo konuyla ilgili şu açıklamayı yapıyor: “ Parallels çok güçlü bir şekilde mekânla bağlantı kuruyor; adeta onun içinde yaşıyor. Ancak mekânı tanımlayan duvarlara ışık vurur vurmaz kendi sınırlarına ulaşmış oluyor ve kendini yeniden üretmiyor.”

Çalışma, izleyiciyi mavi sis bulutunun içine dalış yapmasını sağlıyor. İki sis makinesinin yoğunluğunu kontrol edebilmek için dijital bir multiplex (DMX) kullanılıyor. Nakammoto: “Örneğin dikey çizgi, bizim alanın içinde hareket ettirebildiğimiz bir duvar haline geliyor. Gerçek şu ki beyaz ve siyah geçişleri üzerine çalışmamıza olanak sağlayan yedi projektörü kontrol ediyoruz. Bu tıpkı ışıkla resim yapmaya benziyor.”

Işığın ve mekânın keşfi; avant-garde sinema çalışmalarından ve projeksiyon sanatçısı Anthony McCall’un (sanatçı kısa ömürlü ışık heykellerine fiziksellik kazandırmıştır) işlerinden ilham alır. Bu metaryalleştirilmiş özellik iki kavramı da ilgilendiriyor. Nakamoto Parallels hakkında sözlerine şöyle devam ediyor: “Biz bu enstelasyonun aynı zamanda bir ekran görüntüsünde olmasını seviyoruz. Diğer yandan çalışma son derece uzaysal ve siz mimarinin içine dalmış gibi hissediyorsunuz. Çalışmanın ismi yani Parelles olması ise çizgileri bu çalışmada sadece görsel bir konu olarak kullanmamızdan kaynaklanıyor.”