Yerel Kimlik – Unutulmuş bir kaynağı keşfetmek

Mimarlık bienali Venedik: lightscapes

Gökyüzünde görünür hale gelen güneş ışınları, alaca karanlık ışıkları veya şiirlerde meleklerin basamakları olarak adlandırılır. Transsolar ve Anja Thierfelder’in 2016 Venedik Mimarlık Bienali için hazırladığı “lightscapes” adlı enstalasyon, atmosferik optiğin bu özel fenomenini ve doğada arka planda olan bir ormanın önünde veya gökyüzünde görülen ışınları örnek alıyor.

Alaca karanlık, güneş ışınları doğrudan, bulutlar veya yapraklar ile kapatıldığında ve aralıkların veya deliklerin arasından sızdığında görülür. Bunları algılamak için ışığın, atmosferdeki mikro partiküller tarafından toz veya nem gibi dağıtılması gerekir. Ayrıca, görüş alanında yüksek aydınlık kontrastları olmalıdır. Bu kontrastlar açık ışık hüzmeleri ve koyu gölgeler yan yana geldiğinde oluşur. Işınlar tek bir noktada birleşir gibi görünür aslında bunlar neredeyse paralel güneş ışınlarıdır. Biz bunları birleşir gibi algılarız. Işınlar zemine ulaştığında ışık adacıklarından oluşan bir desen ortaya çıkar…

Yeni Louvre Abu Dhabi, bir yerin yerel kimliğinin nasıl mimariye şekil verdiğinin çok iyi bir örneğidir. Bulunulan yerin yüksek toz yoğunluğu dahi mimar Jean Nouvel’in, müzenin perfore edilmiş kubbesinin altında bir “ışık yağmuru” görüntüsü oluşturmasına neden oluyor.

Projeye katılanlar:

Konsept ve Uygulama: Anja Thierfelder işbirliğinde Transsolar
Fotoğraflar: Andrea Avezzù, Jacopo Salvi