“Neon Rome”, şehri gerçekle gerçeküstü bir yerde gösteriyor.
Bu çalışma şehri, sürekli dönüşüm içinde olan çağdaş dünyadan paçayı kurtarmış, kendini mütemadi değişmezlik maskesinin arkasına saklamış bir yer olarak düşünüyor. Neon estetiği ona, yabancı, bağlamından koparılmış, bazen terkedilmişliğe varan bir karakter kazandırıyor ve Roma’ya olsa olsa üstünkörü ulaşmış bir çağa ve bağlama göndermede bulunuyor. Bu yüzden bu “ebedi” şehrin değiştirilemeyen yüzünün arkasında görünmez bir şekilde gizli olanı tasvir etmek etkili bir yöntem haline geliyor.
İtalyan başkentinin yakın geçmişindeki bazı çok özel ve piktoresk etkinlikler, bu eylemlerin en gizli sonuçlarından bazılarını incelemek ve zaman içinde evrilen şehri çok özel bir yöntemle bilince çıkarmak için analiz ediliyor. İşte bu nedenle anıtların metalaştırılması, ihmal edilen şehir, terk edilen Tiber Nehri, bitirilmemiş kamusal işler, her türlü çağdaş sanat tezahürünün tamamen reddi gibi temalara kafayı yoruyoruz.
İşte bu nedenle “Neon Rome” tam da kentsel dönüşümün anlamıyla oynayarak onun sapkın mekanizmalarını yeni bir metrukiyet estetiği vasıtasıyla ifşa ediyor. Roma’nın iddia edilen sonsuzluğu, köklerindeki değişimin terk edilmişliği ile çatışarak gerçekte sonsuz olanın aslında değişimin kendisi olduğunu ortaya koyuyor.
Haber kaynağı: https://illumni.co/lighting-design/neon-rome-by-m%C2%B2ft-architects/